قرآن کریم به عنوان نخستین و معتبرترین منبع استخراج احکام شرعی نزد فقهای فریقین بهشمار میرود. با این حال از ظرفیت فقهیِ توسعهپذیر قرآن به دقت بهرهگیری نشده است. در این میان، استفاده از آیات غیر فقهی مانند آیات قصص، برای استنباط احکام شرعی کمتر مورد توجه قرآنپژوهان بوده است. پژوهش حاضر به شیوه تحلیل محتوا، پس از بیان دلایل توسعهپذیری آیات احکام، در راستای بهرهگیری از این ظرفیت، به بررسی و استخراج احکام موجود در سوره یوسف و تطبیق آن با عناوین ابواب فقهی پرداخته است. یافتههای پژوهش نشان دهنده ظرفیت بالای قصص در استنباط احکام شرعی است؛ به گونهای که میتوان ذیل سه عنوان عبادات، سیاسات و معاملات، احکامی را از سوره یوسف استخراج کرد، از جمله: وجوب قرائت نماز به زبان عربی؛ جواز شرطبندی در سبق و رمایه؛ احکام لقطه؛ مشروعیت تلاش در دفع تهمت؛ قبول ولایت از جانب سلطان جائر؛ مشروعیت کفالت و ضمانت.
Mirahmadi A, Daneshi Kohan Z. Extensibility of Jurisprudential Inferences of Quranic Stories with a Focus on Surah Yusuf. 3 2019; 18 (38) :257-282 URL: http://pdmag.ir/article-1-1006-fa.html
میراحمدی عبدالله، دانشی کهن زهره. توسعهپذیری استنباطهای فقهی قصص قرآن با محوریّت سوره یوسف. پژوهش دینی. 1398; 18 (38) :257-282