قاعده «توسعه معنایی» از قواعد مربوط به مباحث الفاظ و ظاهراً مبحثی جدید و متفاوت با قواعد مشابه است که در موارد زیادی میان آنها خلط میشود. مراد از «توسعه معنایی»، چندمعنایی به مفهوم دلالت لفظ بر چند معنا در عرض یکدیگر نیست؛ بلکه مراد، شمول و توسعه لفظ بر معانی در طول همان اصل معنایی اولیه خویش است. این ظرفیت زبانی در دوره قبل از ظهور اسلام نیز وجود داشت؛ ولی با ظهور اسلام روشنتر گردیده و در فرهنگ اسلامی، واژهها با این نگاه، گستره و توسعه بیشتری پیدا کرد و مفاهیم جدیدی در زبان قرآن کریم و روایات عرضه شد. لذا اهلبیت(ع) از دو زاویه تفسیری و تعلیمی به ارائه نمونههایی از توسعه معنایی در روایات تفسیری پرداختهاند. مهمترین عامل در تشخیص توسعه معنایی در قرآن کریم، سیاق آیه است و با توجه به همین امر است که به نظر میرسد بسیاری از برداشتها و معادلها بهویژه در ترجمههای قرآن، معادلهای دقیقی نبوده و در مواردی نیز نادرست باشد. به عنوان نمونه تفاوت فضای آیه 127 سوره اعراف و آیه 4 سوره قصص، نیازمند قبول توسعه معنایی در آیه سوره اعراف است که بیشتر مفسرین و مترجمین به جهت مشابهت این آیات، سیاق را نادیده گرفته و چنین توسعه معنایی را برداشت نکردهاند و سعی کردهاند تا در تبیین تفاوت دو سیاق، دست به توجیهاتی بزنند اما در توسعه معنایی این آیه شریفه، «قتل» به معنای کشتن روح تفکر و اندیشه در انسان و «استحیاء» نیز به معنای از میان بردن حیا (حیاربایی) از زنان درجامعه است.
Mahdavirad M, Hadiyan Rasnani E. Recognition of the Concept of Semantic Development
(Case study: Semantic Development in Verse 127 of Surah al-A'raf and the Challenges of its Translation and Interpretation). 3 2020; 19 (40) :207-228 URL: http://pdmag.ir/article-1-1138-fa.html
مهدوی راد محمدعلی، هادیان رسنانی الهه. بازشناسی مفهوم توسعه معنایی (بررسی موردی: توسعه معنایی در آیه 127 سوره اعراف و چالشهای ترجمه و تفسیر آن). پژوهش دینی. 1399; 19 (40) :207-228