پنداره این همانی روایتهای قرآنی در رویههای ناهمسان گزارههای توصیفی و توصیهای از متون پیشینی، در درازنای تاریخ اسلام از سوی بدخواهان و ناباوران قرآنکریم نمودار شد. این گمانه در تنگنای انگاره ایدئولوژیکی ناباوران باهدف بیهویت نمایاندن آموزهها و گزارههای قرآن کریم، با شیوههای گوناگونی پردازش گردید. پاسخگویی باورمندان قرآن در توالی زمانی، از جهت روشی همبسته با شیوهای ادعایی آنان از سنخ ایدئولوژی بود. خیزش دانش تجربی و پدیدار شدن تئوریهای نوین تجربی و فرافکنی آن در نگرههای فلسفی و دینی، ادعای برگیری متن دین از نوشتار پیشینی در انگاره بینامتنیت جای گرفت. رهیافت نوین همه آموزههای قرآن کریم به ویژه روایت طوفان را در گستره ساختاری و فهمی برگرفته از متون پیشین دانست. این جستار با سامانه روشی هرمنوتیک، روایت قرآنی طوفان نوح را در سطح متن، با مؤلفههای هرمنوتیکی مؤلف بنیان، در نسبت با متون اساطیری میان رودان و عهدینی، بررسی و نقد نمود و با عناصر گفتمانی متنی، انگاره استقلال آن پردازش کرد.
Mohseni Mari Q, Abbasi S. A Critique of the Identification of the Quranic Story of the Great Flood with the Previous Narrations Using an Author-Based Hermeneutic Approach. 3 2020; 20 (41) :189-210 URL: http://pdmag.ir/article-1-1251-fa.html
محسنی مری قاسم، عباسی سلیمان. نقد این همانی روایت طوفان قرآن از روایتهای پیشینی با رویکرد هرمنوتیک مؤلف بنیان. پژوهش دینی. 1399; 20 (41) :189-210