قرآنکریم برترین کتاب هدایت و مهمترین مرجع وحیانی مورد اتّفاق همۀ مسلمانان است؛ ضرورت شناخت امام و جانشین رسول اعظم اسلام(ص) و اشاره پارهای از روایات به بودن نام امام علی و امامان اهلبیت(ع) در قرآن کریم، از چالشهایی است که محدث نوری را بر آن داشته که در پاسخگویی به مخالفان خلافت بلافصل امام علی(ع)، با تکیه بر پارهای از روایات، به تحریف به کاستی قرآن، بگراید. بدینرو تامل و بررسی روایات پیش گفته و نقد تحلیلی استدلال آن مخالفان و انگاره محدث نوری، وجهه همت این پژوهه، قرار گرفته است. در این مسیر با روش توصیفیـ تحلیلی ابتدا پاسخهای نقضی متعدّدی به مسأله داده شده، سپس سبک قرآن کریم در بیان مطالب و روش استنباط از آن، تبیین و صحیحۀ ابوبصیر از امام صادق (ع) را که علت عدم ذکر نام امام علی(ع)، سبک قرآن در بیان معارف، شناسانده، مدلل ساخته است. اما یافتههای این بررسی، نشانگر سه ویژگی؛ بیان کلّی، بسط درون سویی و بسط برون سویی قرآن کریم است که به روشنی علت عدم ذکر نام علی و دیگر امامان (ع) را روشن میسازد؛ افزون بر آن، با چشمپوشی از بررسی سندی روایات به خاطر تضافر آن، روشن شده که ذکر نام علی (ع) در اضافات تفسیری مصاحفِ برخی صحابه یا در روایات صحیح، ناظر به «تفسیر تبیینی» یا ارایه مراد، بیان شأن نزول و مصداق آن آیات است؛ نه بیانگر وجود نام آن حضرت در متن و الفاظ قرآن.
Mohammadi Ashnani A, Khooran M. A Study of the Reasons for not Mentioning the Name of Imam Ali (a.s.) in the Holy Quran from the Perspective of Expression Stylistics in the Holy Quran. 3 2020; 20 (41) :211-235 URL: http://pdmag.ir/article-1-1252-fa.html
محمدی آشنانی علی، خوران محمود. بررسی دلایل عدم ذکر نام حضرت علی علیه السلام در قرآن کریم از منظر سبک شناسی بیان مطالب در قرآن کریم. پژوهش دینی. 1399; 20 (41) :211-235