|
ارزیابی رویکرد عارفان در معنای تقوا و مراتب سلوکی آن با سنجه قرآن و حدیث
|
محمد میری   1، حامد آل‌یمین ، محمدرضا موسوی‌فراز |
|
|
|
چکیده: (1335 مشاهده) |
| پس از تأکیدهای فراوان آموزههای قرآنی و حدیثی بر دستور تقوا عارفان مسلمان با توجه به شریعت اسلامی توجه زیادی را به این مقوله داشتهاند. پژوهش پیشِرو به روش تحلیلی ـ کتابخانهای به بررسی تعریف و مراتب تقوا از دیدگاه شریعت و عرفان اسلامی میپردازد. اصل معنای لغوی تقوا، یعنی «خودنگهداری از گزندِ بدیها» در تعریف عارفان از تقوا، به پیروی از آموزههای دینی ملحوظ است. در آموزههای دینی اموری همچون «پرهیز از شرک»، «پرهیز از گناه»، «پرهیز از شبهات»، «پرهیز از حلالِ مازاد بر ضرورت» و «پرهیز از غیر حق» را میتوان به عنوان مراتب و سطوح گوناگون تقوا مشاهده کرد. اهل معرفت نیز در تبیین و توضیح مراتب تقوا، به پیروی از آموزههای دینی بهترین تحلیل از مراتب مذکور را در نوشتههای خود ارائه دادهاند، بنابراین دیدگاه عارفان در اینباره با میزان شریعت و آموزههای قرآنی و حدیثی تطابق داشته و میتوان از آثار آنان در تفسیر و تحلیل قرآن و حدیث بهره گرفت. |
|
| واژه‌های کلیدی: تقوا، عرفان عملی، احادیث عرفانی، آیات عرفانی |
|
|
متن کامل [PDF 313 kb]
(648 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1399/10/23 | پذیرش: 1399/10/10 | انتشار: 1399/10/10
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
