بیان قصص و داستان امتهای پیشین و انبیاء الهی از جمله شیوههای تربیتی قرآن و یکی از طرق انتقال مفاهیم و معارف وحیانی در مسیر هدایت بشری است. شیوۀ منحصر به فرد قرآن در به خدمت گرفتن ساختار تکرار قصص در تصویرگری از طریق روایت تصاویر برش خورده از یک داستان در چندین سوره با شیوههای بیانی و عبارات مختلف به صورت پراکنده، موجز و کوتاه با گزینش صحنههای مؤثر داستان، به جای نقل منسجم آن، طعن و ایراد مخالفان و برخی مستشرقان را برانگیخته تا جایی که ایشان، تکرار را موجب اضطراب و تزلزل و این سبک تصویرگری را شاهدی بر غیروحیانی بودن قرآن و اقتباس آن از منابع متعدد میدانند. لذا در پژوهش حاضر، تلاش شده تا به شیوۀ توصیفی-تحلیلی و با مطالعۀ موردی داستان حضرت نوح% در سور متعدد، با استناد به قرینههای پیرامونی به دست آمده از آراء و نظریات اندیشمندان و مفسران قرآنی، و نیز تدقیق و تعمیق در موقعیت و شأن نزول آیات، و مقایسۀ تکرار و تصویرگری متفاوت یک داستان در سورههای مختلف، علیرغم وحدت قهرمان و یا رخداد، این فرضیه را به اثبات برساند که ساختار قصهها تابعی از ساختار سورهها بوده و انگیزۀ اصلی از تکرار و پراکندگی تصویرگریها و قصهها در سور قرآن، با رویکردی هدایتی و تربیتی، به خدمت گرفتن آنها متناسب با هدف و غرض سورهها در بیان جوهر معنایی نهفته در قصص و حوادث است.
Baseri F, Haji Abdolbaghi M, Moradi Zanjani H, Akbari Rad T. Analyzing the Relationship Between the Repetition and Selective Expression of Stories of the Prophets with the Purposefulness of the Qur'anic Surahs. 3 2022; 21 (44) :39-66 URL: http://pdmag.ir/article-1-1567-fa.html
باصری فاطمه، حاجی عبدالباقی مریم، مرادی زنجانی حسین، اکبری راد طیبه. واکاوی رابطۀ تکرار و بیان گزینشی قَصص انبیاء با هدفمندی سور قرآنی (مطالعۀ موردی قصۀ حضرت نوح (ع)). پژوهش دینی. 1401; 21 (44) :39-66