توحید در رازقیت به معنای توحید در رزقرسانی است. این مرتبه از توحید از صفات فعلی پروردگار بهشمار میرود که از رابطه رازق که خداوند است با مرزوق که از ویژگیهای مخلوقین است، انتزاع شده است. در برخی از آیات قرآن صفت رازقیت به غیر خدا نسبت پیدا کرده است. این در شرایطی است که توحید در رازقیت به معنای انحصار رزقرسانی برای خداوند است. قرآن کریم برای تبیین این مفهوم به مبانی خاصی از جمله: اعتقاد وجود به خدا در عالم، اعتقاد به ربوبیت الهی در کنار عقیده به خالقیت وی و اعتقاد به نظام سلسلهی طولی در توحید افعالی اشاره مینماید. این نوشتار درصدد آن است که پس از بررسی کوتاهی درخصوص مفهوم رزق و انواع آن از نظر آیات و روایات، با بررسی مبانی پیشگفته توحید در رازقیت را به اثبات برساند.
Salavati A, Hemami A, Afshar Kermani A. Investigating the Principles of Tawḥīd in Providing Sustenance. 3 2022; 21 (44) :239-254 URL: http://pdmag.ir/article-1-1579-fa.html
صلواتی اعظم، همامی عباس، افشار کرمانی عزیزالله. بررسی مبانی توحید در رازقیت. پژوهش دینی. 1401; 21 (44) :239-254