یکی از انواع روایات، روایات طبی است که در منابع شیعه و سنی وارد شده است. در کنار روایات، برخی منابع علمی مسلمانان، کتابهایی است که دانشمندان مسلمان در موضوع طب تدوین کردهاند. از آنجایی که بخش زیادی از روایات طبی از قوت سندی برخوردار نیستند؛ لذا دیدگاههای گوناگونی در خصوص منشاء و اعتبار این احادیث مطرح شده است. از دیگر سو به دلیل موضوع این روایات که در زمرهی دانشهای بشری است، درخصوص رابطهی ماهوی متون کهن طبی و احادیث طبی سه گمانه مفروض است. در یک نگاه بدبینانه، شاکلهی اصلی روایات طبی، متونی جعلی هستند که براساس منابع طبی ساخته و پرداخته شده و با چسبانیدن اسانیدی بدانها در مجامع روایی وارد شدهاند. نگاه مقابل آن تدوین منابع طبی براساس روایات طبی است؛ یعنی بهطور کلی دانش طب بر پایهی روایات طبی معصومان( و با حذف اسانید آنها شکل گرفته است. احتمال سوم هم ماهیت جداگانهی این دو دسته از منابع است که از دو منشاء متفاوت شکل گرفتهاند و در صورت اثبات آن، بطلان دو گمانهی نخست آشکار خواهد شد. لازمهی کشف درستی گمانهی سوم نیز بررسی تطبیقی میان این دو دسته از منابع است. وجود موارد تشابه و اختلاف میان این دو دسته از منابع که حاصل یک بررسی تطبیقی است، درستی گمانهی سوم را نمایان میسازد.
Maaref M, Alizadeh Vaghasloo M, Noorani Negar M. The Substantive Relationship between Ancient Medical Texts and Medical Narratives; A Case Study of Health Care Narratives. 3 2023; 22 (45) :57-74 URL: http://pdmag.ir/article-1-1689-fa.html