|
تحلیل معنی شناسی شناختی دنیای مکانی‌شده در زبان نهج‌البلاغه براساس نظریه معاصر استعاره با تمرکز بر بنیان استعاره‌ها
|
آفرین زارع   |
|
|
|
چکیده: (29 مشاهده) |
| شناخت دنیا به عنوان محل زندگی انسان، از دیدگاه امام علی به عنوان انسان کامل به نگاه انسان‌ها در هر زمان و هر مکان، رویکردشان به آن و در نتیجه دانستن راه و رسم زیستن در آن کمک شایانی می‌کند. از آنجاکه استعاره شناختی (نگاشت نظام‌مند از یک حوزه مبدا بر یک حوزه مقصد)، به‌عنوان نوعی فعالیت ذهنی مرتبط با مفهوم‌سازی، در تفکر، استدلال، درک، تحلیل، اقناع مخاطب، انتقال مفاهیم به وی، حتی در رفتارسازی و تولید مفاهیم جدید همچنین ایجاد واقعیت اجتماعی، فرهنگی و روان‌شناختی، ابزاری کارآمد به‌شمار‌می‌رود، در گفتمان هدایتگر و انسان‌ساز نهج‌البلاغه بسیار مورد استفاده قرار‌گرفته‌است. بر‌این اساس، پژوهش حاضر با روش توصیفی- تحلیلی و رویکرد شناختی، مکان‌شدگی دنیا را در در زبان نهج البلاغه تحلیل می‌کند تا روشن سازد مکان‌هایی که در مفهوم‌سازی دنیا در چارچوب نظریه معاصر استعاره در نهج البلاغه مورد توجه و استفاده قرار گرفته‌اند کدامند سپس بنیان استعاره‌های شناختی را که در این مفهوم‌سازی به‌کار رفته‌اند مورد بررسی قرار می‌دهد. نتایج پژوهش نشان می‌دهد مزرعه، دریا، آبشخور، رودخانه/ دریاچه، تکیه‌گاه، چراگاه، میدان مسابقه، خیمه و بازار مکان‌هایی هستند که در مفهوم‌سازی دنیا در زبان نهج البلاغه مورد توجه قرار گرفته‌اند. تحلیل دنیای مکانی‌شده بیانگر آنست که بنیان همه استعاره‌های شناختی این مقوله همبستگی‌های تجربی غیر مستقیم ما هستند، نه هم‌زمانی تجربی و نه بدن‌مندی. |
|
| واژه‌های کلیدی: مفهوم‌سازی، مکان‌شدگی، دنیا، امام علی، استعاره شناختی، بنیان استعاره‌ها، همبستگی تجربی |
|
|
متن کامل [PDF 488 kb]
(17 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1404/2/28 | پذیرش: 1403/12/27 | انتشار: 1403/12/27
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
