|
اخلاق هوش مصنوعی: چهارچوبی مبتنی بر اصول ارتباطی انسان
با خدا، خود، دیگران و محیط
|
سید حاتم مهدوی نور   ، محمدرضا آرام1 |
|
|
|
چکیده: (32 مشاهده) |
| این پژوهش به بررسی چارچوب اخلاقی هوش مصنوعی مبتنی بر اصول اسلامی در چهار حوزۀ ارتباط انسان با خدا، خود، دیگران و محیط زیست می‌پردازد. با استفاده از روش کیفی-تحلیلی و استناد به منابع دینی (قرآن، احادیث) و مطالعات کتابخانه‌ای، اصول اخلاقی اسلام استخراج کرده و تطبیق آن‌ها با چالش‌های هوش مصنوعی تحلیل شده است. بررسی‌ها نشان می‌دهد در ارتباط با خدا اصولی مانند ادای امانت الهی و عدالت، الهام‌بخش طراحی سیستم‌های شفاف، عادلانه و مسئولیت‌پذیر است. در ارتباط انسان با خود مدیریتی قوای درونی (قدرت‌طلبی، کمال‌طلبی) و توجه به سلامت روانی-جسمانی کاربران در طراحی الگوریتم‌ها ضروری است. در ارتباط با دیگران رعایت انصاف، احترام به حریم خصوصی و اجتناب از تبعیض در سیستم‌ها مانند تشخیص چهره و استخدام هوشمند و در ارتباط با محیط زیست بهینه‌سازی مصرف انرژی، کاهش آلایندگی و حفاظت از حیات وحش با کمک هوش مصنوعی از مهم‌ترین موارد هستند؛ در نتیجه تلفیق اصول اسلامی با اخلاق هوش مصنوعی، نه‌تنها از بحران‌هایی مانند نقض حریم خصوصی و تبعیض الگوریتمی جلوگیری می‌کند، بلکه هوش مصنوعی را به ابزاری برای تحقق عدالت اجتماعی و پایداری زیست‌محیطی تبدیل می‌نماید. |
|
| واژه‌های کلیدی: اخلاق فناوری، اخلاق هوش مصنوعی، عدالت الگوریتمی، مسئولیت‌پذیری دیجیتال، حریم خصوصی. |
|
|
متن کامل [PDF 337 kb]
(17 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1404/2/28 | پذیرش: 1403/12/27 | انتشار: 1403/12/27
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
