نگرشی جدید به شرط ابتدائی از منظر قرآن و روایات و دیدگاههای فقهی
|
سیدمصطفی ملیحی ، مرتضی صفری تبار  |
|
|
چکیده: (19 مشاهده) |
این مقاله به بررسی و تحلیل مفهوم "شرط ابتدائی" در روابط انسانی، به ویژه در چارچوب آموزههای قرآن کریم میپردازد. مقاله با استناد به آیات متعدد قرآن کریم، روایات و دیدگاههای فقهی فقهاء نشان میدهد که مفهوم شرط و پایبندی به عهد، از اصول بنیادین در شکلدهی روابط اجتماعی و فردی در اسلام است. آیاتی که بر وفای به عهد، اهمیت نیت، و لزوم عمل به پیمانها تأکید دارند، به عنوان مبنایی برای درک شرط ابتدائی مورد بحث قرار میگیرند که شرط ابتدائی را نه تنها به عنوان یک الزام حقوقی، بلکه به عنوان ابزاری برای شفافسازی روابط، پیشگیری از اختلافات، و تضمین حقوق طرفین در تعاملات روزمره، از جمله روابط خانوادگی، تجاری و اجتماعی معرفی میکند. با توجه به مباحث فقهی، مقاله به شروطی که از منظر اسلام باطل شمرده میشوند (مانند شروط نامشروع یا شروطی که موجب جهالت شدید یا ضرر غیرقابل تحمل میشوند) اشاره کرده و شرط ابتدائی صحیح را از آنها متمایز میسازد و تلاش دارد تا اهمیت شرط ابتدائی را به عنوان عنصری سازنده و تنظیمگر در روابط انسانی، مطابق با آموزههای جامع و مترقی قرآن کریم، برجسته سازد. |
|
واژههای کلیدی: شرط ابتدایی در قرآن، وفای به عهد در آیات و روایات، عقد، ایقاع، حاکمیت اراده، اذن ابتدایی. |
|
متن کامل [PDF 352 kb]
(10 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1404/6/23 | پذیرش: 1404/6/10 | انتشار: 1404/6/10
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|