|
معناشناسی واژه‌ی «سیاست» در نهج البلاغه با تأکید بر روابط هم نشینی و جانشینی
|
زینت السادات طباطبایی   ، محمد معرفت1 ، طیبه اکبری‌راد |
|
|
|
چکیده: (12 مشاهده) |
| «سیاست» به عنوان یکی از ارکان اساسی زندگی اجتماعی انسان‌ها، همواره مورد توجه اندیشمندان و متفکران بوده است. این واژه در متون دینی به‌ویژه نهج البلاغه امام علی (ع) با روابط هم نشینی متنوع و گسترده‌ای به کار رفته است. واژگانی مانند «تدبیر»، «اصلاح» و «رهبری» به‌عنوان جانشین‌های این مفهوم، به غنای معنایی آن افزوده و نشان‌دهنده اهمیت والای «سیاست» در سیره و رفتار اجتماعی اسلام است. هدف این مقاله، تحلیل جامع معنا و ابعاد مختلف واژه‌ی «سیاست» در نهج البلاغه است که به روشن‌سازی نقش آن در الزام به عدالت و مسئولیت‌پذیری کمک می‌کند. برای نیل به این هدف، از روش تحلیل متنی و بررسی تطبیقی بهره گرفته شده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که این واژه در محور هم‌نشینی با «استقامت»، «امانت‌داری» و «مودّت» معنای حفاظتی می‌گیرد و در محور جانشینی در کنار «حکمت» و «قیاده» بُعد راهبردی‌اش نمایان می‌شود. این یافته‌ها می‌تواند به درک و تبیین بهتر اندیشه سیاسی اسلامی کمک نماید. |
|
| واژه‌های کلیدی: معناشناسی، نهج البلاغه، سیاست، امام علی(ع)، هم‌نشینی و جانشینی. |
|
|
متن کامل [PDF 361 kb]
(9 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1404/8/24 | پذیرش: 1404/8/24 | انتشار: 1404/8/24
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
