این پژوهش در پی تبیین کارکرد معنایی اسماء الهی در پایان آیات سوره حدید و نقش آنها در تکمیل پیام آیه و تقویت مضامین محوری سوره (ایمان، انفاق، جهاد) است. با استفاده از رویکرد توصیفی - تحلیلی و روش تحلیل محتوا، پس از ریشهیابی لغوی اسماء، ارتباط هر اسم با مضمون آیه و ساختار کلی سوره با استناد به تفاسیر معتبر تحلیل گردید. یافتهها نشان میدهد چینش اسماء در سوره هدفمند و دارای سیری تربیتی است؛ به طوریکه اسمائی چون «العزیز الحکیم» و «قدیر» پایههای معرفتی توحید را تثبیت میکنند، صفاتی مانند «بصیر» و «علیم بذات الصدور» با تأکید بر نظارت مطلق الهی، کارکردی تربیتی و انذاری دارند و اسماء دیگری نظیر «غنی حمید»، «قوی عزیز» و «رؤوف رحیم» به ترتیب با تبیین بینیازی، قدرت و رأفت خداوند، انگیزههای لازم برای انفاق، جهاد و امید را در مؤمنان برمیانگیزند. در نهایت، این تحلیل نشان میدهد که این اسماء صرفاً مکمل آیه نیستند، بلکه ابزارهای بیانی و تربیتی قدرتمندی برای تحقق اهداف سوره محسوب میشوند که فهم مخاطب از ابعاد توحیدی، اخلاقی و عملی سوره را تسهیل و تعمیق بخشیده و وجهی از اعجاز بیانی قرآن را آشکار میسازند.
Vaezi Rad M R, Khosh Manesh A. The Divine Names in the Concluding Segment of the Verses of Sūrah Ḥadīd: A Semantic Analysis of Their Relationship with the Sūrah’s Central Themes. 3 2025; 25 (51) :23-48 URL: http://pdmag.ir/article-1-2311-fa.html
واعظیراد محمدرضا، خوشمنش ابوالفضل. اسماء الهی در خواتیم آیات سوره حدید: تحلیل ارتباط معنایی با محتوا و مضامین محوری. پژوهش دینی. 1404; 25 (51) :23-48