تطبیق نظامهای تحلیل گفتمان بر نظریه وجوب و استحباب در تفسیر آیات الاحکام (با محوریّت آیه وصیّت)
|
علیرضا طبیبی ، فاطمه دسترنج |
|
|
چکیده: (3685 مشاهده) |
آیات الاحکام، پایه و اساس استنباطهای فقهی بوده و تفاوت در تفسیر این قبیل آیات، تغییر نوع حکم فقهی و به تبع آن عمل مکلّفین را به دنبال دارد. در گفتمان قرآنی، مطللوبیّت برخی اعمال در ساختارهایی بیان شده که حکم فقهی آن همزمان میتواند حمل بر وجوب و نیز استحباب شود. با توجه به ظرفیتهایی که تحلیل گفتمان و نظریههای این رویکرد برای تحلیل آیات الاحکام داراست مقاله حاضر، به شیوه تطبیقی و با مطالعه موردی، احکام مترتّب بر تفسیرهای مختلف آیه وصیّت را در قالب نظامهای گفتمانی تبیین نموده و حکم وجوب آیه را منطبق بر نظام گفتمانی «هوشمند» و برنامه مدار میداند که، نظامی مبتنی بر شناخت و اهداف از پیش تعیین شده است و در این نظام، کنشگر طبق دستور، عمل میکند. حکم استحباب آیه نیز منطبق بر نظام گفتمان احساسی و گونه تنشی ـ عاطفی است. در نظام تحلیل گفتمان «احساسی» وجه عاطفی گفتمان و چگونگی تاثیرگذاری این نظام بر مخاطب در کنار وجه معرفتی آن اهمّیت بسزایی دارد. |
|
واژههای کلیدی: نظامهای تحلیل گفتمان، وجوب، استحباب، آیات الاحکام، آیه وصیت |
|
متن کامل [PDF 313 kb]
(720 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1397/11/6 | پذیرش: 1397/11/6 | انتشار: 1397/11/6
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|