پس از عصر نزول قرآن درتاریخ تفسیر ،  شاهد بروز رویکردی هستیم که تفسیر قرآن را صرفا در بستر دانش حدیث دنبال کرده است.بر اساس این رویکرد باب نظرورزی واجتهاد در حوزه   معانی قرآن ، مسدود بوده است.به همین علت  بوده که شیخ طوسی از کسانی یاد می کندکه تفسیر  هیچ بخشی  از ظواهر قرآن را جزبه کمک خبر منقول جایز نمی شمرده اند. نشانه های آشکار حضور این جریان روایت گروی  را در  سده یازدهم هجری و در میان گفتمان کسانی از مکتب اخباری مانند استر آبادی ملاحظه می کنیم. شایسته یادآوری است همه وابستگان به این جریان فکری در  نگاه تفسیری خود یکسان نبوده  اند . یکی از این مفسران ، سید نعمه الله جزائری صاحب تفسیر عقودالمرجان است. نوشته حاضر به بررسی روش تفسیری این مفسرمی‌پردازد. این تفسیر با توجه به دیدگاه فکری مؤلف آن، در زمره تفاسیر اخباری جای می‌گیرد. وی با وجود دیدگاه اخباری، علاوه بر استفاده از احادیث معصومان ، از نظرات دیگر مفسران شیعه و سنی بهره برده و آنها را به صورت گزینشی و منتخب در ذیل آیات بیان نموده است. مفسر در پاره‌ای موارد به گزینش و یا ترجیح قولی بر قول دیگر و یا حتی ارائه نظری ذیل آیه اقدام نموده است. به همین دلیل  گرچه روح حاکم بر تفسیر وی برگرفته از اندیشه های اخبار گرایانه است  اما در یک بیان کلی می‌توان گفت: این تفسیر، در فرازهای گونه گون  خود از مشی اخباری گری خارج شده  است. استناد به  سخنان مفسرانی  مانند شیخ طوسی وطبرسی ویا زمخشری ودیگرانی که تفسیری متفاوت از رویکرد اخباری داشته نشانه  آشکار این خروج به شمار آمده  وحتی می توان گفت اقوال  آن هارا  که خردورزانه است تلقی به قبول کرده است.