خلافت الهی یکی از مباحث عمیق علمی و معرفتی در علوم الهی و انسانی است و نقش عرفای الهی در این زمینه بسیار اساسی است. دو بحث بنیادین در عرفان اسلامی وجود دارد، نخست بحث توحید یا خداشناسی است و با توجه به آیه: «علم آدم اسماء کلها» موضوع آن مقام ربوبیت و اسمأ و صفات اوست و دیگری بحث انسانشناسی است که با توجه به آیه: «انی جاعل فی الارض خلیفه» به انسان در مقام خلیفه الله میپردازد.یکی از مهمترین حکیمان و عارفان که در زمینه بحث انسان کامل قلم زده است صائن الدین ابن ترکه میباشد که در این تحقیق با توجه به آراء توحیدی و انسانشناسانه وی، سعی شده سیمای انسان کامل و با ولایت، انسانی که صاحب خلافت الهی میباشد به تصویر کشیده شود. ابن ترکه کتاب مهم خود یعنی "تمهید القواعد" را به این دو بخش اساسی تقسیم کرده است و در هر بخش به این مباحث پرداخته است، در بخش دوم نظرات دقیق و لطیفی را در زمینۀ خلافت الهی انسان بیان نموده است. در این مقاله بحث از مقام خلافت الهی انسان با توجه به تفاسیر عرفانی از آیات قرآن و با نظر ویژه به آراء صائن الدین ابن ترکه مورد توجه قرار خواهد گرفت.
Ma’soumzadeh T, Mazaheri A. Divine Vicegerency in Quranic Verses from the Perspective of ibn Tarakeh Isfahani. 3 2019; 18 (38) :207-229 URL: http://pdmag.ir/article-1-1004-fa.html
معصومزاده طاهره، مظاهری عبدالرضا. خلافت الهی در آیات قرآنی از منظر ابن ترکه اصفهانی. پژوهش دینی. 1398; 18 (38) :207-229