|
جایگاه و کارکرد «حدیث» در تفسیر دَروَزه
|
حسن اصغرپور   1، علی صفری |
|
|
|
چکیده: (30 مشاهده) |
| محمّد عزت دروزه، مفسّر معاصر اهل سنّت نگارندۀ یکی از معدود تفاسیر قرآن بر پایۀ ترتیب نزول سُوَر است. دروزه در التفسیر الحدیث خود کوشیده تا آیات قرآن را با توجه به فضای تاریخی ـ اجتماعی نزول آنها تفسیر نماید. او، پیش از آن که یک مفسّر باشد، یک تاریخِ اسلام‌پژوه است و این صبغۀ اندیشگانی او در بیشتر آثار وی به چشم می‌خورد. یکی از جلوه‌های نگاه تاریخی وی در تفسیرش، توجه به روایات در فهم آیات قرآن است. روایات تفسیری، بخش در خور توجّهی از تفسیر دروزه را در بر گرفته است. برخی دستاوردهای پژوهش حاضر نشان از آن دارد که غالباً، دروزه، فهم خویش از آیات قرآن را به روایات متوقّف نساخته، بلکه پس از ارائۀ فهم سیاقی از آیات، کوشیده تا در صورت لزوم، با کمک روایات، به تقویت برداشت تفسیری خویش بپردازد. دروزه، بیش از آنکه روایات تفسیری را بپذیرد، به نقد آنها روی آورده است. نقد او از روایات، عمدتاً مبتنی بر عدم نقل آن در منابع معتبر حدیثی کهن اهل سنّت است؛ از این‌رو، می‌توان گفت: عمدۀ نقدهای روایی دروزه، صبغۀ منبعی دارند، تا محتوایی یا سندی. در التفسیر الحدیث دروزه، روایات، در عرصه‌های مختلفی چون: تعیین ترتیب نزول سوره‌ها، تعیین سبب نزول آیات و سوره‌ها، فضائل سوره‌ها، تفسیر آیات الأحکام، تفسیر داستان‌های قرآن و... نقش‌آفرین بوده‌اند. |
|
| واژه‌های کلیدی: التفسیر الحدیث، محمّد عزت دروزه، روایات تفسیری، نقد حدیث. |
|
|
متن کامل [PDF 345 kb]
(18 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1403/9/25 | پذیرش: 1403/9/10 | انتشار: 1403/9/10
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
