این پژوهش نشان میدهد که گزارشهای کتاب مقدس عبری از نقض شبات و واکنشهای تفسیری یهودیان، بیش از آنکه بازتابی مستقیم از عهدشکنیهای تاریخی باشند، کارکردی هویتساز و توجیهی یافته و در جهت بازسازی حافظه دینی و پوشاندن شکستهای گذشته عمل کردهاند؛ در حالیکه قرآن کریم همان رخدادها را با تأکید بر واقعیت تاریخی و در چارچوب سنن الهی بازخوانی میکند. با رویکردی تطبیقی و انتقادی، ابتدا روایتهای کتاب مقدس از حرمتشکنی شبات/سبت ـ مانند ماجرای مرد هیزمجمعکن (اعداد ۱۵)، تجارت در اورشلیم (نحمیا ۱۳) و هشدارهای حزقیال و ارمیا ـ بررسی شده و سپس واکنشهای تفسیری یهودیان از تلمود و میدرش تا تفاسیر قرون وسطی و الهیات معاصر تحلیل میگردد. یافتهها نشان میدهد که سنت یهودی با قانونگذاری فقهی و معناپردازی اخلاقی، عرفانی و فلسفی، بیشتر به ترمیم و بازسازی حافظه جمعی گرایش داشته است؛ در حالیکه قرآن بیپرده بر وقوع نقض و پیامدهای الاهی آن تأکید کرده و عهدشکنی یهودیان در روز سبت را نمادی از سرکشی عهدی، آزمونی الاهی و شاخصی برای تمایز مؤمنان از متخلفان معرفی مینماید.
Hadian Rasnani E. Violation of Divine Law in the Jewish Tradition: A Comparative Study of the Old Testament and Qur’anic Accounts of Sabbath-Breaking and Jewish Interpretive Responses. 3 2025; 25 (51) :199-227 URL: http://pdmag.ir/article-1-2317-fa.html
هادیان رسنانی الهه. نقض شریعت در سنت یهود: بررسی تطبیقی گزارشهای عهد عتیق و قرآن درباره حرمتشکنی روز شبات (سبت) و واکنشهای تفسیری یهودیان. پژوهش دینی. 1404; 25 (51) :199-227